Laten we eerst eens opzoeken wat Wikipedia ons vertelt. Immers vroeger, als we iets niet wisten zochten we het op in een encyclopedie, tegenwoordig digitaal heet het wikipedia.
Dit is wat er staat:
Een peplomeer, beter bekend als een spike-eiwit, is een groot glycoproteïne dat uit de envelop (lipide dubbellaag) van sommige virussen steekt.
Laten we even zoeken wat virussen zijn.
Wat weten we van virussen? Ze hebben geen eigenstofwisseling, dus ze kunnen niet in hun eigen energiehuishouding voorzien, doch mag gesteld worden integenstelling tot de levende cellen, kunnen ze zich zelf niet onderhouden en draaiende houden. ook kunnen virussen zich niet zelfstandig voorplanten integenstelling tot echte levensvormen. Dat voorplanten kan enkel als ze een levende cel voor hun kar spannen. Dan komen we tot de grote CONCLUSIE:
VIRUSSEN LEVEN NIET!
Wat ze wel hebben is hun eigen genetisch materiaal die ze kunnen doorgeven aan hun nakomelingen. Lees mijn zin dat ze zich voortplanten door een andere levende cel voor hun kar te spannen. En om die reden kan een virus gaan muteren. Kort gezegd een virus is een parasiet doordat ie een gastcel nodig heeft om te leven. Zo komt het dat virussen meeliften op dagelijkse processen van de cel. Daar voedt de virus ( lees parasiet) cel zich met de eigenschappen van de gastcel en verlaat de gastcel wanneer volgroeid = verspreiding en een nieuwe gastcel nemen om vervolgens het ganse proces te overdoen ( gedrag van een parasiet). Dit is nu heel cru en simpel uitgelegd in Jip en janneke taal. Want het proces loopt veel complexer mat eiwitten, aminozuren,..
Sommige virussen hebben een twee strengen DNA en andere hebben dan weer meervoudige strengen DNA. Er zijn ook virussen met slechts één streng DNA of met alleen maar RNA, het ‘andere’ genetische molecuul. Dat RNA kan dan ook weer één streng zijn, of twee. En dan laten we verschillende manieren waarop die DNA of RNA strengen zijn opgeslagen en/of worden afgelezen hier nog even buiten de denkpiste.
Dit was 1 van mijn eerste lessen in mijn opleiding aromatherapie en orthomoleculair voedings therapie: nl het verschil tussen een bacterie, virus en levende cel!
Ik durf wedden dat u nu met verwondering dit zit te lezen. U heeft immers altijd geleerd dat virussen zeer besmettelijk en levende cellen zijn. Hier de lijst met alle gekende virussen.
Nu u weet wat virussen zijn, gaan we verder met de uitleg wat een spike proteine is.
Peplomeren of spike eiwiten spelen een belangrijke rol in het infectieproces; ze zijn verantwoordelijk voor de aanhechting van het virusdeeltje aan receptoren op de gastheercel. wat ik dus al uitgelegd heb bij de verklaring wat virussen zijn. Ze zorgen ervoor dat het virusdeeltje geïnternaliseerd wordt in het cytoplasma. Ze bevorderen de fusie van de virusenvelop en het gastheermembraan. Spike-eiwitten hebben een hoge immunogeniciteit en worden snel door het immuunsysteem herkend.
Spike-eiwitten hebben, ondanks hun naam, geen stekelige maar een stompe of knotsvormige structuur. Zowel de term peplomeer als spike beschrijven alleen de morfologisch zichtbare structuur. Een virusdeeltje beschikt altijd nog over kleine membraaneiwitten en andere envelop-eiwitten. Deze zijn minder prominent zichtbaar en steken nauwelijks naar buiten.
Spike-eiwitten komen voor op het oppervlak van veel verschillende virussen, waaronder orthomyxovirussen, paramyxovirussen, filovirussen, coronavirussen, arenavirussen en retrovirussen.[3] Er zijn monoklonale antistoffen ontwikkeld die tegen spike-eiwitten kunnen worden ingezet. Hiermee kan men virusinfecties bestrijden, bijvoorbeeld infecties van SARS-CoV-2.
Comments